Peri-implantitis, dental implantların etrafında bulunan iltihap durumu olarak tanımlanır. Periimplantitis, yumuşak dokular ile sınırlı ise ve implant etrafında kemik kaybı yoksa peri-implant mukoziti olarak da tanımlanabilir.
Peri-implantitis, implant yerleştirilmesinden hemen sonra kemikte fizyolojik olarak başlayan kemik yapım-yıkım döngüsü ile birlikte başlar ve implantın etrafıdaki kemiğin tamamının yıkımı ile sonuçlanabilir. Bu yüzden implant üzerine protez diş yüklenmeden önce ve protez yüklendikten sonra, implant çevresindeki kemik seviyelerinin belirlenmesi önemlidir.
Peri-implantitis, sond ile yapılan kontrollerde dişeti iltihabını gösteren kanama varlığı ile teşhis edilir. Ayrıca implant etrafındaki cep derinliği ve pü varlığı da periimplantitisin derecesini gösteren en önemli parametrelerdir.
İmplant çevresindeki kemik seviyelerinde değişiklikler, belirli aralıklarla alınan radyografiler ile yapılır. İmplantı çevreleyen kemiği 4 duvar olarak düşünürsek, alınan radyografilerde implantı çevreleyen yalnız 2 duvardaki değişiklikler saptanır. Diğer 2 duvardaki değişiklikler cep derinlikleri ve açığa çıkan implant yüzeyleri sond ile ölçülerek takip edilir. İmplant çevresindeki 2 mm kemik kaybı periimplantitis için eşik değer kabul edilebilir ve periimplatitis tedavisi yapılmasını gerektirir. İmplant etrafındaki kemik kaybı implantın uzunluğunun %25’ini geçmiyorsa peri-implantitis erken teşhis edilmiş kabul edilir ve peri-implantitis tedavisinin başarı şansı yüksektir. Ancak kemik kaybı implant uzunluğunun %50’sinden fazla ise peri-implantitis tedavisinin başarı şansı azalır.
Periimplantitis tedavisinde amaç dişetinde mevcut iltihabı ortadan kaldırmak, implant çevresindeki dokuların stabil hale gelmesini sağlamak ve hastalığın ilerleyişini durdurmaktır. Ayrıca hastanın ağız hijyeni konusunda bilinçlendirilmesi, periimplantitisin tekrarlamaması konusunda büyük önem taşır.
TR
EN